ถ้าเก้าอี้ต้องมีแค่ชานพักนั่งรับน้ำหนัก ต้องเป็นสี่เหลี่ยมเสมอ สิ่งนั้นถึงจะถูกเรียกว่า “เก้าอี้” อาจจะเป็นความคิดที่ติดกรอบมากไปหน่อย ว่าไหม?
โจทย์การออกแบบสิ่งใหม่จากเฟอร์นิเจอร์รูปแบบเดิมเหมือนเส้นชัยที่ดีไซเนอร์แต่ละยุคพยายามเอาชนะด้วยการเปลี่ยนวัสดุบ้าง รูปทรงบ้าง แต่เท่าที่เห็นมาในปีนี้ เราขอยกผลงาน Michael Beltz เป็นผลงานสุด Weird ทั้งล้ำและ Beyond กว่าใครส่งท้ายปีเลย และจะว่าเขาออกแบบมาให้ดูตลก ๆ ก็ไม่ได้ เพราะในแง่ฟังก์ชันต้องยอมรับว่ามันใช้งานได้ดีเหมือนกัน
เปิดตัวชิ้นแรกที่ม้านั่งตัวโค้งสีเขียวเวอร์ริเดียนที่ออกแบบมาให้ดูโค้งได้ใจ หน้าตาเหมือนเส้นสปาเกตตี้ไหลลงมาจากกำแพง พอกองลงมาด้านล่างก็กลายเป็น curve ซ้อนกันสามชั้นและไหลช่วงปลายออกมาเป็นเส้นตรงที่ยกพื้นเพื่อเป็นม้านั่ง
การบิดรูปแบบจากเดิมแม้จะดูเปลืองวัสดุไปบ้าง เพราะอาจจะใช้งานไม่ได้ทุกส่วน แต่ในแง่ของอาหารตา อาหารใจที่ให้ความสนุกถือว่ายังครบถ้วน ฟังก์ชันยังครบเหมือนเดิม และความขี้เล่นเป็นมิตรของเส้นสายนี้ ช่วยดึงดูดให้คนเกิดความคิดสร้างสรรค์ จินตนาการสิ่งอื่นได้มากขึ้นนอกเหนือจากการนั่งพัก
เก้าอี้สีเหลืองชิ้นนี้เขาก็นับว่ามันเป็น Bench หรือม้านั่งเหมือนกัน เพียงแต่ตัวนี้จุดประสงค์มีไว้ตัดโลก หนีความวุ่นวายเสียหน่อย มอง ๆ ไปแล้วดูจะคล้ายท่อที่สนามเด็กเล่นของโดเรมอนอยู่เหมือนกัน แต่ชิ้นนี้เป็นแบบยกพื้นและนั่งได้สบายกว่าเพราะบุนวมมาให้เรียบร้อย เหมาะสำหรับคนที่อยากจะนั่งอ่านหนังสือหรือเล่นมือถือโดยไม่ต้องให้ใครเดินผ่านไปผ่านมาแล้วจ้องมอง
ตอนที่ได้เห็นคอลเลกชันโต๊ะ 2 ตัวนี้ครั้งแรก ถึงกับไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว แต่ถ้ามีตั้งในบ้านก็อาจจะเพลินเหมือนกัน
ปิดท้ายด้วยเก้าอี้ที่มีลูกตาสีฟ้าดวงโต ๆ เสมือนคนจ้องเราอยู่ทุกครั้งที่ทิ้งก้นลงนั่ง
ไอเดียแปลก ๆ และอารมณ์ขัน เป็นเรื่องที่พวกเรานักออกแบบควรเสพไว้บ้างเพื่อเสริมสร้างจินตนาการจะได้มีแพทเทิร์นความคิดใหม่ ๆ ไว้สร้างสรรค์ผลงาน หวังว่าชาว BuilderNews จะชื่นชอบกัน ส่วนใครที่มองแล้วเห็นหน้าตางานกึ่งประติมากรรม กึ่งสถาปัตย์ มีความเป็นเอกลักษณ์มันทางเราชัด ๆ สามารถเข้าไปติดตามผลงานของเขาต่อได้ที่ https://michaelbeitz.com เลย
อ้างอิงแหล่งที่มาข้อมูลและภาพประกอบทั้งหมดจาก :
