ระหว่างที่เราสไลด์หาข้อมูลทางสถาปัตย์มาอัปเดต ซึ่งตามปกติเราจะพูดถึงเรื่องวัสดุเสียเป็นส่วนใหญ่ หรือไม่ก็เป็นไอเดียเจ๋ง ๆ ที่เกี่ยวกับนวัตกรรม ดันมาเจอตัวนี้เข้า แต่เป็นรูปที่มองจาก Bird Eye view นะ
ครั้งแรกเรารู้สึกสะดุดตาเพราะหน้าตามันทำให้เราคิดถึงขี้กบเหลาดินสอเวลาเราเหลาดินสอไม้ตอนเด็ก ๆ มาก (ประสบการณ์นี้ทุกคนต้องเคยผ่านมาเพราะเด็ก ๆ จะใช้ดินสอไม้) เลยมาลองอ่านดูว่ามันคืออะไรกันแน่เพื่อนำมาบอกต่อกัน เผื่อใครไปเห็นที่ไหนจะได้รู้ที่มาที่ไป
เจ้าผลงานชิ้นนี้มีชื่อเรียกว่า Please Be Seated หรือถ้าจะให้แปลก็คือ “นั่งเหอะ เราขอ” ซึ่งเป็นผลงานของนักออกแบบชาวอังกฤษชื่อ Paul Cocksedge ที่ออกแบบโดยมีจุดประสงค์หลักต้องการพัฒนาทางเท้าให้สวยงาม แต่ความสวยงามต้องใช้งานได้ด้วย เขาจึงเนรมิต “Please Be Seated” หรือที่นั่งหน้าตามินิมัล ขนาดใหญ่แบบนี้ไว้ข้างอาคารสำนักงานแหล่งหนึ่งในลอนดอน บริเวณ Finsbury Avenue Square
แม้ว่าหน้าตามันคล้ายขี้กบเหลาแค่ไหน แต่พอเช็กดูต้นตอจริง ๆ แล้ว เขาไม่ได้ตั้งใจจะออกแบบให้มันหน้าตาเป็นอย่างที่เราเข้าใจหรอก แต่ตั้งใจสร้างให้เป็นวงคลื่นสามชั้นที่แผ่ออกมา โดยมีจุดมุ่งหมายหลักต้องการสร้าง space พักผ่อนสำหรับคนเมือง และหนุ่มสาวออฟฟิศทั้งหลายยามว่างหรือยามพัก
สำหรับวัสดุนำมาใช้ เขาใช้คอนเซ็ปต์เน้นธรรมชาติเป็นหลัก ทั้งไม้และโครงสร้างการออกแบบคล้ายคลื่น ซึ่งเบื้องหลังของการเลือกรูปร่างคลื่น มันผ่านการคิดมาแล้วอย่างประณีต เนื่องจากเขาต้องการปรับความรู้สึกที่เรามีต่อวัสดุที่ใช้ อธิบายให้ง่าย ๆ ก็คือตัวนี้ใช้ “ไม้” แล้วธรรมชาติของไม้มันตัดตรง แข็งทื่อ ดังนั้น ถ้าเราต้องการสร้างความรู้สึกเคลื่อนไหวให้มัน ก็ต้องปรับระนาบและรูปทรง จึงออกมาหน้าตาเป็นคลื่นอย่างที่เห็น
ประเด็นที่น่าสนใจคือ ตามปกติถ้าเราอยู่ในสถานที่โล่ง ไม่มีอะไรตั้งอยู่เลย ธรรมชาติของคนทั่วไปก็จะไม่นั่งตรงพื้นที่นี้ เพราะมันดูเป็นที่เดินมากกว่า ถ้านั่งก็จะรู้สึกเหมือนขวางทาง หรือถ้าพื้นที่บริเวณที่เราเหยียบเป็นกรวด เป็นหิน มันจะลดความเร็วในการเดินของเราลงได้ หลักการเหล่านี้สถาปนิกทุกคนรู้กันดีว่าเป็นกฎพื้นฐานการออกแบบ ซึ่งจะปรับพฤติกรรมคนใช้งานให้เป็นไปตามธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว
Paul Cocksedge ก็อ่านพฤติกรรมตรงนี้ งานของเขาจึงออกแบบมาไม่ใช่เพียงให้ดึงดูดสายตาเท่านั้น แต่โค้งตามจุดต่าง ๆ ของวงคลื่นเหล่านี้ซึ่งยกลอยอยู่เหนือพื้น ทำให้คนที่เดินผ่านอยากเข้าไปนั่งใช้งานไม่รู้ตัว เพราะเขาไม่รู้สึกเหมือนนั่งลงกับพื้น ขณะเดียวกันส่วนของวงคลื่นที่ยกตัวสูง ไม่สามารถนั่งได้ยังทำหน้าที่เป็นเหมือนซุ้มประตูให้เราสามารถเดินลอดผ่านเข้าไปในวงชั้นใน หรือเดินข้ามไปอีกฟากได้อย่างสะดวกด้วย
ผลงานชิ้นนี้ออกแบบมาทั้งมินิมัลและฟังก์ชันตอบโจทย์การใช้งาน ตราบใดที่มีที่นั่ง ที่นั้นก็มีคนนั่ง และตราบเท่าที่มันไม่เกะกะ มันก็สามารถตั้งตระหง่าน Intersection กับพื้นที่ว่างตรงนี้ได้อย่างลงตัว
นอกจากการเปลี่ยน Public Area ให้เกิดความรู้สึกอบอุ่นน่าใช้งานแล้ว ผลงานชิ้นนี้ยังสร้างขึ้นเพื่อต้อนรับงาน London Design Festival ครั้งที่ 17 ซึ่งวันที่เราเขียนเขาก็อยู่ระหว่างการจัดงาน (14-22 กันยายน) ด้วย ดังนั้น ใครที่อยากไปสัมผัสการนั่งชิลแบบนี้ แล้วบินไปที่โน่นพอดีก็ลองไปนั่งกันดูได้
ส่วนใครที่ไม่ได้ไป ลองหา Puclic Area อย่างนี้มาแชร์กัน BuilderNews เชื่อว่าต้องมีเจ๋ง ๆ ซ่อนอยู่แน่นอน
อ้างอิงข้อมูลจาก
https://www.dezeen.com/2019/09/18/paul-cocksedge-please-be-seated-furniture-london/
Photography courtesy of Broadgate / Mark Cocksedge.
